مشارکتهای مردمی

مطالب 2:

انسان مسلمان، انسان اجتماعی است. بنابراین حضور و مشارکت در عمل اجتماعی نه تنها یک حق بلکه تکلیفی عقلانی، عقلایی و شرعی است.

آب کالایی عمومی و گرانبهاست. به وفور وجود دارد ولی نه لزوماً در مکان و زمانی که انسانها به آن نیازمندند در واقع هرجا بحث منابع آب مطرح میشود بر این مهم نیز تأکید می شود که در بسیاری از مناطق جهان، آثار مصارف آب از سطح محلی عبور کرده و در سطح حوضه و منطقه ای نمایان شده است.اکنون وضعیت منابع آب در برخی حوضه های جهان به گونه ای است که یا تقریباً کامل برای مصارف مختلف ( در محل و خارج از محل ) تخصیص یافته است یا کیفیت آن تنزل یافته و اکوسیستم های وابسته به رودخانه تهدید شده اند و افزایش تقاضا برای این مایه حیات بعضاً به رقابت شدید و گاه به نزاع می انجامد.

بطور کلی باور بر این است که مشکلات امروز و فردا بیشتر پیامد حکمرانی نامطلوب هستند تا مطلقاً کم آبی.

حکمرانی تنوعی از کنشگران مشروع و صاحب اقتدار را شامل می شود و در مقام نتیجه بازتاب روابط اجتماعی است.اگر وضعیت مطلوبی داشته باشد به معنای تأیید وسیع اجتماعی رویه های حاکم بر آن است. و در مقام فرایند به تکرار فعالیتهایی که اعتماد را عمیق تر می کند وابسته است .

حکمرانی آب به طیفی از نظام های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و اداری اطلاق می شود که برای توسعه و مدیریت منابع آب و عرضه خدمات آبی در سطوح مختلف دایر هستند به همین جهت مدیریت مبتنی بر مشارکت مردمی قادر به مدیریت فرایند توسعه پایدار از منابع آبی است. در واقع حکمرانی در این عرصه مجموعه ای از نظامها، فرایندها و ساختارهایی است که با استفاده از ساز و کارهای درون و برون سازمانی در پی کسب اطمینان از رعایت حقوق ذینفعان، پاسخگویی ، شفافیت و عدالت می باشد.برای تحقق حکمرانی موثر در منابع آب سازمان ملل فهرستی بشرح زیر را پیشنهاد می کند.

مشارکت،شفافیت،مساوات،اثربخشی و بازدهی،حاکمیت قانون،پاسخ گویی،انسجام،پاسخ دهی،یکپارچگی،ملاحظات اخلاقی.

به عبارتی فقدان بعضی یا تمامی عوامل فوق میتواند به حکمرانی ضعیف انجامیده و باالطبع آن توسعه ناپایدار یا عدم تمایل به تغییر الگوهای تخصیص منابع را حاصل گردد.                    فلذا مشارکت اولین راه موثر در مدیریت پایدار منابع آب است.

                                                          (دفتر مشارکتهای مردمی و طرح های زود بازده اصفهان)