مدیر کیفیت منابع آب شرکت آب منطقه ای اصفهان:

به گزارش روابط عمومی شرکت آب منطقه ای  اصفهان، مهندس مسعود سیدی پور در کارگروه صیانت از منابع آب با  بررسی وضعیت  منابع آلاینده و کیفیت منابع آب حوضه آبریز زاینده رود اظهار داشت: استان اصفهان منطبق بر هفت حوزه آبریز کشور اعم از، زاینده رود، کارون بزرگ، دریاچه نمک، کویرمرکزی و کویرهای سیاه کوه ریگ زرین و دق سرخ، ابرقو سیرجان و مهارلو بختگان است.

وی افزود: حدود 83 درصد جمعیت استان در حوضه آبریز زاینده رود ساکن هستند.

سیدی پور منابع آلاینده رودخانه زاینده رود را برشمرد و گفت: عمده ترین آلاینده­های منابع آب سطحی و زیرزمینی درحوضه آبریز زاینده رود رواناب های خاکستری و فاضلاب پساب تصفیه خانه های فاضلاب، پساب آبزی پروری و زه آب کشاورزی، مراکز دفن زباله، نخاله و پسماند، مراکز دامداری و دامپروری، حوادث و آلاینده های نفتی و آلاینده های دارویی است.

وی با تاکید بر تاثیر مستقیم و غیرمستقیم ورود آلاینده های حاصل از تخلیه فاضلاب، رواناب خاکستری، پساب تصفیه خانه فاضلاب و آبزی پروری بر کیفیت آب رودخانه زاینده رود و کنترل آن ابراز داشت: با افزایش بی رویه شوینده ها، این آلاینده ها از مصارف آب در مراکز شهری و روستایی حاصل می شود. در رواناب های خاکستری شهری و روستایی انواع موجودات ریز، میکروب ها و ویروس ها و چند نوع ماده شیمیایی معین وجود دارد که عمده ترین آن آمونیاک و نیز مقداری اوره است.

مدیر کیفیت منابع آب شرکت آب منطقه ای استان اصفهان تاکید کرد: با وجود پیگیری و ارسال گزارش ها به مراجع ذیربط، متاسفانه وضعیت ورود این گونه آلاینده ها به  منابع آب استان در طی سال های مختلف تغییری نکرده است.

وی با اشاره به فاضلاب صنعتی صنایع خمیر و کاغذ اترک گفت: این کارخانه در محدوده لنجانات قرار دارد.طبق بازدید های صورت گرفته فاضلاب این کارخانه با دبی متوسط 45 لیتر بر ثانیه در یک کیلومتری شمال غربی آن به سه حوضچه خاکی تخلیه می شود. علاوه بر نفوذ به آبهای زیرزمینی، سرریز فاضلاب در حوضچه ها، وارد آبراهه منتهی به رودخانه زاینده رود می شود. پیگیری های قضایی و کاهش تخصیص آب این کارخانه از جمله اقدامات صورت گرفته در جهت مقابله با آلودگی است.

سیدی پور با اشاره به تخلیه پساب آبزی پروری تصریح کرد: یکی دیگر از منابع اصلی آلاینده رودخانه زاینده رود، کارگاه های پـرورش مـاهی است که با ورود مواد جامد معلـق که شامل بقایای غذا و مدفوع ماهی و مواد محلولی که توسط ماهی در محیط آزاد می­شود و در نهایت مواد شیمیایی باقیمانده از درمانهای دارویی موجب آلودگی منابع آب شده است.

وی افزود: محل های دفن مواد زائد جامد، یک منبع مهم آلودگی آب های زیرزمینی و سطحی را ایجاد  می کنند. شیرابه یک محل دفن زباله می­تواند آبهای زیرزمینی و سطحی را آلوده کند. اگر  آب از طریق مواد انباشته شده حرکت کند، مشکل آلودگی محل های دفن زباله، جاهایی که بارندگی زیاد و عمق آب کم است، بیشتر می­شود.

مدیر کیفیت منابع آب شرکت آب منطقه ای استان اصفهان با اشاره به آلودگی کشاورزی و دامپروری گفت: آلودگی ناشی از پساب های کشاورزی به دو دسته کودها و سموم تقسیم بندی می­شود. هریک از این دو دسته نیز خود بر حسب کارکرد و تاثیر گذاریشان منابع آبی را آلوده می کنند.  

وی با اشاره به ورود آلاینده های نفتی به رودخانه زاینده رود تصریح کرد: یکی از  حوادث که منجر به ورود حجم بالایی از مواد نفتی به رودخانه زاینده رود شد مربوط به سال 1387 است که در  محل روستای چلوان و در اثر برخورد ناخن یک بلدوزر با خط انتقال نفت از خوزستان اتفاق افتاد. شواهد حاکی از آن بوده که فوران نفت تا ارتفاع 60 الی 70 متری و پاشیده شدن نفت تا فاصله400 الی 700 متر رسیده است. همچنین بر اساس  یکی از گزارش های اداره محیط زیست چهار میلیون لیتر نفت از لوله خارج شده که حجم نفت ورودی به رودخانه یک میلیون لیتر برآورد شد.

سیدی پور با بیان اینکه کشور ایران در بین بیست کشور اول دنیا در مصرف دارو است ابراز داشت: ترکیبات دارویی یکی از آلاینده های نوظهور در رودخانه زاینده رود است که منبع اصلی این آلاینده­ها ورود حفاظت نشده فاضلاب ­های انسانی وپساب­های پرورش ماهی به داخل رودخانه زاینده رود است.